Για τη δημιουργία των φυσαλίδων, όπως συμβαίνει και σε ένα απλό μπάνιο με φυσαλίδες, χρειάζονται δύο συστατικά, κάτι το οποίο να αυξάνει την επιφανειακή τάση των νερών, όπως οι φυσαλίδες στο λουτρό και κάτι το οποίο να δημιουργεί αφρούς. Στους ωκεανούς οι φυσαλίδες είναι συνήθως διαλυμένο οργανικό υλικό, ενώ οι δυνατοί άνεμοι ή το σκάσιμο των κυμάτων πάνω στις ακτές, ανακατεύουν το νερό με τον αέρα, παράγοντας έτσι τις φυσαλίδες.

Το οργανικό υλικό προέρχεται από διάφορες πηγές, συνήθως από αυξημένη συγκέντρωση βιομάζας, όπως παρατηρείται με την άνθιση (bloom) του φυτοπλαγκτού, που προκαλεί την ερυθρά παλίρροια ή το θάνατο των ψαριών. Το υλικό επίσης μπορεί να προέρχεται από απόβλητα υπονόμων ή άλλη μορφή απορροής από τη χέρσο.

Επιπλέον, υπάρχουν διάφοροι μηχανισμοί που συγκεντρώνουν τον αφρό, ο οποίος συνήθως φθάνει στην παραλία. Ο αφρός της θάλασσας σπάνια φαίνεται στον ανοικτό ωκεανό, επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει αυξημένη συγκέντρωση οργανική ύλης.